Parang kailan lang at natapos na ang taong 2007. Ano nga ba ang mga bagay na dumaan sa ating mga buhay sa taong ito. Maraming masasaya at malulungkot na kuwento ang pinagdaanan mula sa ating mga sarili, pamilya, kaibigan, trabaho at problema sa bansang pinanggalingan. Sa tuwing sasapit ang bagong taon marami ang nagtatanong, kung ano ang ating mga new year’s resolution? Puro ito SANA at DAPAT…may mga nagsasabing
‘Sana sa taong ito wala ng kaguluhan at pagkakaisa na lang ang isipin ng bawat tao.’
‘ Dapat ay tigilan ko na ang aking bisyo na makakasira sa buhay ko’
iilan lamang yan sa mga hiling natin tuwing sumasapit ang bagong taon. Familiar tayo sa isang pinoy song na may linyang
“ bagong taon at mag bagong buhay ng lumigaya ang ating bayan”…
kinanta mo ano? Isa lamang ito sa mga linya doon sa kanta na minsan nang naging parte na ng buhay ang pagbabago, kung iisipin natin ay hindi naman kailangang hintayin pa ang bagong taon para mag bagong buhay. Dahil ang pagbabago ay nasa sarili rin natin kung paano natin talunin ang mga tukso na nakakasira sa ating buhay at ating kapwa tao. Mga kabayan gawin po nating bagong taon at pagbabagong buhay ang bawat araw na ginawa ng diyos. Na sa tuwing tayo ay nagigising at nakikita ang ganda ng buhay gawin nating inspirasyon ito para harapin ang bawat pagsubok sa ating mga sarili, pamilya at sa mga taong nakapaligid sa atin. Hindi po biro o madali ang responsibilidad sa buhay dito sa ating mundong kinagagalawan, dahil para tayong isang ubra maestra ng ating mahal na tagapaglikha na inalay ang buhay para tubusin ang ating mga kasalanan. Iba’t iba man ang ating paniniwala o pananampalataya sa kahulihulihan iisa lang ang pinagmulan.
Lahat naman tayo ay mayroong mga SANA at DAPAT sa pagsapit ng bagong taon. Pero marami pa rin sa atin ang hindi nasusunod ang mga kahilingan na ito, dahil tayo mismo ay hindi handa para sa mga pagbabagong ating hinahangad sa buhay. Determinasyon at pagsisikap ang tanging susi para ating
maabot ang mga bagay ng ito. Sa personal kong karanasan marami din akong mga SANA at DAPAT tuwing sasapit ang bagong taon. May mga bagay na hindi rin inaasahan na dumarating. Minsan isa lamang ako sa mga malugod na tagasubaybay ng The Filipino Magazine na dati’y Q8 pinoy pa. Natatawa sa mga jokes, naiinspire sa bawat pahina na aking nababasa at nakikita ang mga kaibigan ko sa snapshots. Sinabi ko sa sarili na SANA balang araw ay ako rin ang makikita at mababasa nila sa magasin. Taong 2007 nabigyan po ako nga pagkakataon na makilala ang mga taong nasa likod ng magasin na ito. “GOD is so Good” at isa sa mga SANA ko ay natupad na, nakakasama na ako sa mga bawat pahina na inaabangan ng ating mga kakabayan dito sa Kuwait. Hindi po pala ganun kadali lalong lalo na sa isang kagaya ko na nangangapa pa lang sa larangan ng pagsusulat, minsan baluktot na pagtatagalog pero ang importante ay naiintindihan ng aking mga taga subaybay. At patuloy nilang tinatangkilik ang aking column na nagbibigay sa akin ng inspirasyon na ipagpatuloy ang nakahiligan kong ito mahirap man pero nawawala ang lahat ng pagod at puyat ko sa tuwing na iisip ko na marami sa inyo ang natutuwa at naiinspire sa aming naisusulat. Sana patuloy ang pagkakataon na ito na makakasama kayo.
Aminado ako na ito ay isang subok lamang, dahil sa pagkakataong dumating at sa hilig ko rin na magsulat. Malaking karangalan din sa akin na bigyang tiwala ng mga kapwa ko pinoy dito sa Kuwait lalong lalo na pagdating sa mga personal nilang buhay. Iba’t ibang larawan ng buhay ang aking nakakasalamuha sa bawat tanong na aking natatanggap mapa text man o emails na nakakapagbigay sa akin ng inspirasyon. Walang mahirap sa buhay na abutin kung tayo mismo ay magpakita ng buong tapang at tiyaga na makuha o maabot ang ating mga munting pangarap.
Sabi ko nga sa aking sarili tuwing ako ay nag-iisa, “I am just a dreamer””. Aminado ako na hindi rin kami ganun kayaman para maranasan ang karangyaan sa buhay. May mga bagay dati na gusto kong makuha pero hindi napapa sa akin, ang sabi ko na lang sa sarili ko, balang araw darating din siguro na makukuha ang mga gusto ko.Bawat isa sa amin ay nagsumikap, Nakatapos ako ng pag-aaral at mapalad na napunta dito sa Kuwait. Hindi naging maramot sa akin ang kapalaran dahil maganda naman ang ibinunga ng pakikipagsapalaran ko sa ibang bansa. Namuhay ng simple, unti-unting naranasan ang ginhawa sa buhay at nabigyan ng kaligayahan ang aking magulang at pamilya sa Pilipinas. Walang imposible sa buhay kung tayo ay determinadong harapin ito. Mga bagay na dapat natin isaisip na Sa bawat pagkadapa, kayanin po nating bumangon, Sa bawat pagkakamali sa buhay gawin mong malaking leksyon na dapat nating itama, sa bawat taong iyong naging kaaway pagpapatawad ang iyong maging hanggad, sa bawat pagsapit ng dilim ay may liwanag na naghihintay At sa bawat estorya ay may umpisa at may katapusan.
Isa lang po ako sa magpapatunay na hindi po masama ang mangarap o umaasa, dahil lahat tayo ay may nakalaang plano sa panginoon. Sabi nga nila nakaguhit na sa ating mga palad ang buhay na ating makakamit. Pero para rin itong isang halaman na tutubo kung itatanim pero pag hindi mo diniligan ay mamatay din. Ang swerte ay nandyan lang yan sa bawat isa sa atin kung hindi man ngayon,baka bukas o sa mga darating pang panahon depende kung paano mo gawing maayos ang iyong buhay. Marami sa atin ang nawawalan ng pag-asa konting pagsubok lamang ay ayaw ng ituloy ang laban mga kabayan hindi po natin malalaman kung gaano tayo katatag kung takot tayong harapin ang mga ito. May kasabihan nga tayo na “Try and try until you succeed”. kaya wag po natin bigyan ng limitasyon ang ating mga sarili, palawakin po natin ang pag iisip at manatiling matatag sa bawat unos na haharapin. Walang bagay na mahirap kung tayo mismo ay magsusumikap. ang buhay ay weather weather lamang iyan minsan Masaya at minsan naman malungkot, lahat po tayo ay nakakaranas ng ganitong sitwasyon kaya wag mong isipin na ikaw ay nag iisa. Maswerte pa rin tayo dahil nabubuhay at nakakasama ang ating mga mahal sa buhay. Isang napakalaking regalo ang bawat araw at taon na dumadating sa atin.
Sa taong ito wag po natin hayaan na mamahay ang sama ng loob sa ating mga puso, buksang muli sa mga taong minsan nating sinaraduhan. Dahil ang taong may puot o sama ng loob kailan man ay hindi magiging Masaya at uunlad. Walang masama sa pagpapatawad, kung ang mahal na panginoon ay sinakripisyo ang sariling buhay para tubusin tayo sa ating mga kasalanan tayo pa kayang tao lamang. Sa pagbabagong buhay ay isa itong parte na kailangan wag isantabi. Napakaimportante din po ang mga taong nakapaligid sa atin lalong lalo na ang ating mga pamilya, kaibigan at kasamahan sa trabaho na nandyan lang sa tuwing may mga bagay ka na kailangan. Sana ang lahat ng ating mga pangarap ay unti-unti nang maabot at maranasan ang kaginhawaan sa buhay. At ang pagkakaisa ng bawat tao sa buong mundo para sa kapayapaan ng bawat isa sa ating mga bansa. Para Sa ating mga OFW na sana ay bigyan pa tayo ng lakas ng ating mga sarili upang sa patuloy na pakikibaka sa mga bansang banyaga para sa ating mga pamilya at bayan.At higit sa lahat Sana patuloy pa rin ang pagsubaybay sa atin ng ating mahal na panginoon sa ating pagharap sa bawat paghamon o pagsubok na dumarating.
Manigong bagong taon po para inyong lahat, maraming salamat sa patuloy na pag tatangkilik ng The Filipino Magazine. Sana ay magsama-sama pa rin tayo sa taong 2008.
Linggo, Agosto 31, 2008
Sana, sa araw ng pasko...
Parang kailan lang at heto na naman malamig na ang simoy ng hangin ano nga ba ang ibig sabihin nito? Sabi nila na pag apak daw ng mga buwan na nagtatapos sa BER ay matatawag na natin na malapit na ang kapaskuhan. Para sa ating lahat ito ang masasayng araw kung saan ay nagsasama sama ang bawat pamilya at mga kaibigan saang sulok man ng mundo. Naglalakihang Christmas trees, magagarang decorasyon, masasarap na pagkain, magagandang damit, mga regalp at mga kumukutikutitap na mga parol at ilaw ang ating nasisilayan sa tuwing kapaskuhan. Pero ano ba ang higit sa lahat na dapat nating pagtuunan sa tuwing kapaskuhan? Marahil lahat tayo ay alam na ito ang kaarawan ng isang sanggol na isinilang sa sabsaban na nag ligtas at umako sa ating mga kasalanan. Sya ang ating mahal na Panginoong Hesu Kristo. Bata pa lang ako noon ang tanging alam ko lang tuwing pasko ay si santa claus na nagbibigay ng regalo, sa tuwing nagsasabit ako ng medyas sa aming bintana, at sa pag gising ko sa umaga ay meron na itong candy at perang laman sa buong pag-aakala ko na dumaan nga si santa claus, lingid sa kaalaman naming mga kabataan na ang aming mga magulang din pala ang naglalagay nito. Isa ito sa mga masasayang alaala tuwing dumadaan ang pasko, sabi nga nila ang pasko daw ay para sa mga bata. Subalit ito po ay para sa lahat, tuwing kapaskuhan ang pagmamahalan, pagkakaisa at pananampalataya ang tema para salubungin ang pinakamahalagang araw sa ating tagapagligtas. Isang bagay na parte ng buhay nating mga kristiano saan mang sulok ng mundo.
Pagmamahalan, ang tanging hiling sa atin ng ating poong maykapal upang umiral ang kapayapaan at pagkakaisa sa ating mundong kinagagalawan. Siguro kung ito lang ang ang tanging gawin natin wala na sanang away at paghihirap o delubyong dumadaan sa buhay. Sabi nila, hanggat may galit ka sa iyong puso ay hindi ka magiging Masaya, isang bagay na mahirap tanggalin sa bawat isa sa atin, hindi maiwasang magalit pero sa akin ang lahat ay pinapasa diyos ko na lamang ang mga taong patuloy na pinupuna ang kahinaan ko. Dahil alam ko ang poong maykapal lamang ang tanging may karapatan para manghusga. Pagpapatawad at pagbibigay ng pagkakataon sa mga taong nagkasala sa atin upang ipakita ang ating pagmamahal sa ating nasa itaas. Dahil sya ang malaking ehemplo sa atin kung paano magpatawad at magpakita ng tunay na pagmamahal.
Ang Pagkakaisa sa bawat hamon na ating hinaharap sa buhay,hindi lang tuwing pasko kundi sa lahat ng panahon. Sabi nga sa bibliya “nasa gitna ako ng mga taong nagsasama sama.” Hindi man natin nararamdaman pero sya ay nasa paligid natin tuwing tayo ay nagtitipon tipon upang tayo ay gabayan upang maiwasan ang gumawa ng masama. Ang pagkakaisa ay isang bagay na maging susi para sa ikauunlad ng ating bayan at kommunidad saan man tayo naroroon. Sana sa araw na ito tayo ay magsama sama sa pagsalubong na nagkakaisa sa kaarawan ng ating mahal na Hesu Kristo.
Sa wikang ingles ang Pamilya ay “The basic unit of our society” dito nagsisimula ang lahat kung paano tayo hinubog at pinalaki ng ating mga magulang. Ika nga kung ano ang tinanim yun din ang iyong aanihin. Ito ang nagiging salamin kung ano tayo ngayon. Replica kumbaga kung paano tayo pinangaralan at binigyan ng mgandang edukasyon ng ating magulang. Tanging pamana nila na ni kahit sino man ay hindi maiibigay at makakakuha ito. Ang pagsasama-sama ng bawat pamilya tuwing pasko ay isang bagay na hindi nawawala lalong lalo na sa ating mga Pilipino.
Ang ating mga Kaibigan, gaano nga ba ka importante ang isang kaibigan? Sya ang isang taong kasama sa saya at lungkot, hirap at ginhawa na dumadaan sa ating buhay. Yung tipong hindi ka iiwan sa lahat ng iyong laban. Maraming mukha ang kaibigan na tinatawag,pero ang higit sa lahat sya ang nag iisang ipaglalaban ka kahit sa ano mang pagsubok sa buhay maliban sa ating pamilya. Marami akong naging kaibigan may nawawala pero may dumadating din na mas lalo akong natoto kung paano mamili ng matatawag kung tunay na kaibigan.sila ang tipong hindi ako tinatalikuran at sa bawat dungis sa aking mukha ay sila rin ang tumutulong sa akin na punasan ito. Sa lahat ng mga taong dumaan sa buhay ko malaking pasasalamat po ang nais kong iparating sa inyo at sa mga nakagalit ko sana kahit hindi na tayo nagsama-sama patuloy pa rin ang respeto natin sa isa’s isa. May mga sari-sarili man tayong buhay ngayon sana ay isipin na lang natin ang mga magagandang bagay nating pinag dadaanan na naging parte ng ating paglalakbay ngayon at pagharap pa sa ating mga buhay. Masaya ako sa mga kaibigan ko kung ano man ang nakakamit nila sa buhay. Dahil alam ko ang mga bagay na ito ay nangyayari sa takdang panahon sa bawat isa sa atin.
Higit sa lahat ang ating pananampalataya, tayo ay namulat sa mundong ito na may paniwala sa poong maykapal. Isang mahalagang araw ang pasko dahil dito natin napapatunayan ang ating respeto at pagmamahal sa ating Poong Maykapal. Sya ang nagdala ng kapayapaan at pagmamahal sa sanlibutan, at sya rin ang nagligtas sa atin sa ating mga kasalanan. Ang tanging mensahe tuwing kapaskuhan ay pagmamahalan, kapayapaan, pagkakaisa at pananampalataya. Ang tanging pamana na kahit na sino ay hindi kayang kuhanin hanggang tayo ay mawala sa mundong ito.
Sana gawin natin ang bawat araw na pasko at bagong taon dahil ang bawat araw na ginawa ng diyos ay isang malaking bagay na tayo magpasalamat at nabubuhay pa sa sanlibutang kanyang ginawa. Maging inspirasyon sana natin ang mga magagandang bagay na ginawa sa atin ng Poong Maykapal. Mga kababayan isang maligayang pasko at manigong bagong taon po sa lahat.
Pagmamahalan, ang tanging hiling sa atin ng ating poong maykapal upang umiral ang kapayapaan at pagkakaisa sa ating mundong kinagagalawan. Siguro kung ito lang ang ang tanging gawin natin wala na sanang away at paghihirap o delubyong dumadaan sa buhay. Sabi nila, hanggat may galit ka sa iyong puso ay hindi ka magiging Masaya, isang bagay na mahirap tanggalin sa bawat isa sa atin, hindi maiwasang magalit pero sa akin ang lahat ay pinapasa diyos ko na lamang ang mga taong patuloy na pinupuna ang kahinaan ko. Dahil alam ko ang poong maykapal lamang ang tanging may karapatan para manghusga. Pagpapatawad at pagbibigay ng pagkakataon sa mga taong nagkasala sa atin upang ipakita ang ating pagmamahal sa ating nasa itaas. Dahil sya ang malaking ehemplo sa atin kung paano magpatawad at magpakita ng tunay na pagmamahal.
Ang Pagkakaisa sa bawat hamon na ating hinaharap sa buhay,hindi lang tuwing pasko kundi sa lahat ng panahon. Sabi nga sa bibliya “nasa gitna ako ng mga taong nagsasama sama.” Hindi man natin nararamdaman pero sya ay nasa paligid natin tuwing tayo ay nagtitipon tipon upang tayo ay gabayan upang maiwasan ang gumawa ng masama. Ang pagkakaisa ay isang bagay na maging susi para sa ikauunlad ng ating bayan at kommunidad saan man tayo naroroon. Sana sa araw na ito tayo ay magsama sama sa pagsalubong na nagkakaisa sa kaarawan ng ating mahal na Hesu Kristo.
Sa wikang ingles ang Pamilya ay “The basic unit of our society” dito nagsisimula ang lahat kung paano tayo hinubog at pinalaki ng ating mga magulang. Ika nga kung ano ang tinanim yun din ang iyong aanihin. Ito ang nagiging salamin kung ano tayo ngayon. Replica kumbaga kung paano tayo pinangaralan at binigyan ng mgandang edukasyon ng ating magulang. Tanging pamana nila na ni kahit sino man ay hindi maiibigay at makakakuha ito. Ang pagsasama-sama ng bawat pamilya tuwing pasko ay isang bagay na hindi nawawala lalong lalo na sa ating mga Pilipino.
Ang ating mga Kaibigan, gaano nga ba ka importante ang isang kaibigan? Sya ang isang taong kasama sa saya at lungkot, hirap at ginhawa na dumadaan sa ating buhay. Yung tipong hindi ka iiwan sa lahat ng iyong laban. Maraming mukha ang kaibigan na tinatawag,pero ang higit sa lahat sya ang nag iisang ipaglalaban ka kahit sa ano mang pagsubok sa buhay maliban sa ating pamilya. Marami akong naging kaibigan may nawawala pero may dumadating din na mas lalo akong natoto kung paano mamili ng matatawag kung tunay na kaibigan.sila ang tipong hindi ako tinatalikuran at sa bawat dungis sa aking mukha ay sila rin ang tumutulong sa akin na punasan ito. Sa lahat ng mga taong dumaan sa buhay ko malaking pasasalamat po ang nais kong iparating sa inyo at sa mga nakagalit ko sana kahit hindi na tayo nagsama-sama patuloy pa rin ang respeto natin sa isa’s isa. May mga sari-sarili man tayong buhay ngayon sana ay isipin na lang natin ang mga magagandang bagay nating pinag dadaanan na naging parte ng ating paglalakbay ngayon at pagharap pa sa ating mga buhay. Masaya ako sa mga kaibigan ko kung ano man ang nakakamit nila sa buhay. Dahil alam ko ang mga bagay na ito ay nangyayari sa takdang panahon sa bawat isa sa atin.
Higit sa lahat ang ating pananampalataya, tayo ay namulat sa mundong ito na may paniwala sa poong maykapal. Isang mahalagang araw ang pasko dahil dito natin napapatunayan ang ating respeto at pagmamahal sa ating Poong Maykapal. Sya ang nagdala ng kapayapaan at pagmamahal sa sanlibutan, at sya rin ang nagligtas sa atin sa ating mga kasalanan. Ang tanging mensahe tuwing kapaskuhan ay pagmamahalan, kapayapaan, pagkakaisa at pananampalataya. Ang tanging pamana na kahit na sino ay hindi kayang kuhanin hanggang tayo ay mawala sa mundong ito.
Sana gawin natin ang bawat araw na pasko at bagong taon dahil ang bawat araw na ginawa ng diyos ay isang malaking bagay na tayo magpasalamat at nabubuhay pa sa sanlibutang kanyang ginawa. Maging inspirasyon sana natin ang mga magagandang bagay na ginawa sa atin ng Poong Maykapal. Mga kababayan isang maligayang pasko at manigong bagong taon po sa lahat.
Ang Kahapon, Ngayon at ang Bukas…
Bawat isa sa atin ay may nakalaan na swerte sa buhay.kadalasan may mga bagay na humahadlang sa ating mga pangarap. Gustuhin man nating sumuko at huwag ng isakatuparan itong mga pangarap. Lingid sa ating kaalaman na ang mga bagay na ito ang maaring magbigay daan para matutunang maging matatag kahit sa ano mang mga pagsubok sa buhay. Minsan sa ating akala, ang ginhawa sa buhay ay ipinagkait, subalit alam ba natin na lahat ng tao ay pareho lamang ng mga pinagdadaanan? Ang swerte sa buhay ay bunga ng pagsisikap at pangarap na nais nating makamtan. Bawat isa sa atin ay may mga nais sa buhay at bawat kabiguan ay hindi sapat na batayan upang tayo ay sumuko. Sabi nga sa awit na Maghintay ka Lamang…
“ ang kailangan mo’y tibay ng loob kung mayroong pagsubok man ang liwanag ay di magtatagal at muling mamasdan ikot ng mundo ay hindi laging pighati’t kasawian ang pangarap mo ay makakamtan basta’t maghintay ka lamang”
Isa lamang akong musmos ng marinig ko ang awiting ito at hindi mawala sa aking isipan sa tuwing ako ay humaharap sa mga pagsubok sa buhay. Alam ko na ang lahat ng tanong ay may kasagutan at hangganan. Ang buhay ay tulad ng isang gulong na minsa’y nasa itaas at minsa’y nasa ibaba, sa iba naman ang buhay ay weather weather lang yan. Ano man ang pananaw natin, tayo po ang tanging huhubog sa ating bukas.
Isang araw sa sandali ng aking pamamahinga, binuksan ko ang TV at isang nakakaantig na kuwento ang aking napanood. Ito ay salaysay ng isang bata na pinagkaitan ng ginhawa sa buhay, sa kanyang murang edad lansangan ang kanyang tahanan. Hirap at pighati ang kanyang naranasan dahil sya ay pinagkaitan ng pamilya at magulang, walang pagmamahal at pag aaruga sa murang edad. Halos hindi ko lubos maisip kung paano nya itinaguyod ang kanyang sarili na mamuhay ng kawalan. Sa edad na anim ay wala ng kumalinga sa kanya, binuhay ang sarili sa pamamagitan ng pamamalimos at pagbabanat ng sariling buto. Hindi siya nawalan ng pag asa at patuloy nilabanan ang bawat pagsunok. Isa lamang sya sa milyon-milyong kabataan ngayon na nasa lansangan at lumalaban sa hirap at hamon ng buhay. Naisip ba natin ito kung paano sila nabubuhay? Marami sa atin ang dumaranas ng kaginhawahan sa buhay subalit bakit hindi matapos ang ating mga pangangailangan? Hindi natin masisi sa ibang tao ang kapalaran ng isa’t isa sa atin subalit kung tayo ay magtutulungan ay hindi malayo na mabibigyan natin sila ng kahit na karampot na tulong. Sana sa bawat subo natin ng masasarap na pagkain,pag higa sa malambot na higaan at pamumuhay ng marangya, ay sumagi sa ating isipan ang ating mga kababayan na lugmok sa kahirapan. Halos hindi ako magkamaliw habang nakikinig ako sa hinaing nya sa hirap ng buhay, hindi naman daw sya sumuko na mangarap pero talagang masasabi nya na isa sya sa pinagkaitan ng gnhawa sa buhay. Sinikap na magkaroon ng pamilya subalit pilit namang pinag pinaglayo ng tadhana.
Naging aral sa akin ang buhay ng batang ito, alam ko na hindi habang panahon ay nasa ibayong lugar at kumikita ng malaking halaga. Paano kung dumating na ang panahon na tayo ay wala na rin sa bansang ito, Sana hinay hinay din po tayo sa lahat ng bagay lalong lalo na sa mga material na aspeto ng ating buhay dahil ang lahat ng ito ay pansamantala lamang. Pahalagahan din po natin ang ating mga mahal sa buhay dahil sila ang nagbibigay ng lakas ng loob at inspirasyon sa atin para sa patuloy na pakikibaka sa ibang bansa.. Sa bawat halagang ating naibibigay sa kanila, tuwa ang dulot nito. Ito ay patunay lamang na ang kapalit ng luha at pawis ay hindi nasayang. Hindi madali sa isang kagaya natin ang mamuhay sa bansang banyaga na halos lahat ay salungat sa ating paniniwala. Marami rin sa atin ang hindi pinapapalad sa pangingibang bansa, dumaranas din ng hirap at saklap sa buhay pero ito ay nagaganap sa bawat takdang panahon. Patuloy lang po tayong mangarap at wag magatubiling humingi ng saklolo sa maykapal. Isipin natin na sa bawat pagsubok na dumarating sa ating buhay na hindi po ito ang katapusan sa mundo. Ang bawat bato na ating nadadaanan sa buhay ay mga bagay na hindi natin dapat kalimutan samakatuwid ito ay dapat nating balikan dahil ito ang magbibigay sa atin ng inspirasyon na patuloy na lumaban.
Wag po nating kalimutan ang kahapon, buong tapang na harapin ang ngayon at wag mawalan ng pag asa na antayin ang bukas….
“ ang kailangan mo’y tibay ng loob kung mayroong pagsubok man ang liwanag ay di magtatagal at muling mamasdan ikot ng mundo ay hindi laging pighati’t kasawian ang pangarap mo ay makakamtan basta’t maghintay ka lamang”
Isa lamang akong musmos ng marinig ko ang awiting ito at hindi mawala sa aking isipan sa tuwing ako ay humaharap sa mga pagsubok sa buhay. Alam ko na ang lahat ng tanong ay may kasagutan at hangganan. Ang buhay ay tulad ng isang gulong na minsa’y nasa itaas at minsa’y nasa ibaba, sa iba naman ang buhay ay weather weather lang yan. Ano man ang pananaw natin, tayo po ang tanging huhubog sa ating bukas.
Isang araw sa sandali ng aking pamamahinga, binuksan ko ang TV at isang nakakaantig na kuwento ang aking napanood. Ito ay salaysay ng isang bata na pinagkaitan ng ginhawa sa buhay, sa kanyang murang edad lansangan ang kanyang tahanan. Hirap at pighati ang kanyang naranasan dahil sya ay pinagkaitan ng pamilya at magulang, walang pagmamahal at pag aaruga sa murang edad. Halos hindi ko lubos maisip kung paano nya itinaguyod ang kanyang sarili na mamuhay ng kawalan. Sa edad na anim ay wala ng kumalinga sa kanya, binuhay ang sarili sa pamamagitan ng pamamalimos at pagbabanat ng sariling buto. Hindi siya nawalan ng pag asa at patuloy nilabanan ang bawat pagsunok. Isa lamang sya sa milyon-milyong kabataan ngayon na nasa lansangan at lumalaban sa hirap at hamon ng buhay. Naisip ba natin ito kung paano sila nabubuhay? Marami sa atin ang dumaranas ng kaginhawahan sa buhay subalit bakit hindi matapos ang ating mga pangangailangan? Hindi natin masisi sa ibang tao ang kapalaran ng isa’t isa sa atin subalit kung tayo ay magtutulungan ay hindi malayo na mabibigyan natin sila ng kahit na karampot na tulong. Sana sa bawat subo natin ng masasarap na pagkain,pag higa sa malambot na higaan at pamumuhay ng marangya, ay sumagi sa ating isipan ang ating mga kababayan na lugmok sa kahirapan. Halos hindi ako magkamaliw habang nakikinig ako sa hinaing nya sa hirap ng buhay, hindi naman daw sya sumuko na mangarap pero talagang masasabi nya na isa sya sa pinagkaitan ng gnhawa sa buhay. Sinikap na magkaroon ng pamilya subalit pilit namang pinag pinaglayo ng tadhana.
Naging aral sa akin ang buhay ng batang ito, alam ko na hindi habang panahon ay nasa ibayong lugar at kumikita ng malaking halaga. Paano kung dumating na ang panahon na tayo ay wala na rin sa bansang ito, Sana hinay hinay din po tayo sa lahat ng bagay lalong lalo na sa mga material na aspeto ng ating buhay dahil ang lahat ng ito ay pansamantala lamang. Pahalagahan din po natin ang ating mga mahal sa buhay dahil sila ang nagbibigay ng lakas ng loob at inspirasyon sa atin para sa patuloy na pakikibaka sa ibang bansa.. Sa bawat halagang ating naibibigay sa kanila, tuwa ang dulot nito. Ito ay patunay lamang na ang kapalit ng luha at pawis ay hindi nasayang. Hindi madali sa isang kagaya natin ang mamuhay sa bansang banyaga na halos lahat ay salungat sa ating paniniwala. Marami rin sa atin ang hindi pinapapalad sa pangingibang bansa, dumaranas din ng hirap at saklap sa buhay pero ito ay nagaganap sa bawat takdang panahon. Patuloy lang po tayong mangarap at wag magatubiling humingi ng saklolo sa maykapal. Isipin natin na sa bawat pagsubok na dumarating sa ating buhay na hindi po ito ang katapusan sa mundo. Ang bawat bato na ating nadadaanan sa buhay ay mga bagay na hindi natin dapat kalimutan samakatuwid ito ay dapat nating balikan dahil ito ang magbibigay sa atin ng inspirasyon na patuloy na lumaban.
Wag po nating kalimutan ang kahapon, buong tapang na harapin ang ngayon at wag mawalan ng pag asa na antayin ang bukas….
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)