Ang Kahapon, Ngayon at ang Bukas…

Bawat isa sa atin ay may nakalaan na swerte sa buhay.kadalasan may mga bagay na humahadlang sa ating mga pangarap. Gustuhin man nating sumuko at huwag ng isakatuparan itong mga pangarap. Lingid sa ating kaalaman na ang mga bagay na ito ang maaring magbigay daan para matutunang maging matatag kahit sa ano mang mga pagsubok sa buhay. Minsan sa ating akala, ang ginhawa sa buhay ay ipinagkait, subalit alam ba natin na lahat ng tao ay pareho lamang ng mga pinagdadaanan? Ang swerte sa buhay ay bunga ng pagsisikap at pangarap na nais nating makamtan. Bawat isa sa atin ay may mga nais sa buhay at bawat kabiguan ay hindi sapat na batayan upang tayo ay sumuko. Sabi nga sa awit na Maghintay ka Lamang…
“ ang kailangan mo’y tibay ng loob kung mayroong pagsubok man ang liwanag ay di magtatagal at muling mamasdan ikot ng mundo ay hindi laging pighati’t kasawian ang pangarap mo ay makakamtan basta’t maghintay ka lamang”
Isa lamang akong musmos ng marinig ko ang awiting ito at hindi mawala sa aking isipan sa tuwing ako ay humaharap sa mga pagsubok sa buhay. Alam ko na ang lahat ng tanong ay may kasagutan at hangganan. Ang buhay ay tulad ng isang gulong na minsa’y nasa itaas at minsa’y nasa ibaba, sa iba naman ang buhay ay weather weather lang yan. Ano man ang pananaw natin, tayo po ang tanging huhubog sa ating bukas.
Isang araw sa sandali ng aking pamamahinga, binuksan ko ang TV at isang nakakaantig na kuwento ang aking napanood. Ito ay salaysay ng isang bata na pinagkaitan ng ginhawa sa buhay, sa kanyang murang edad lansangan ang kanyang tahanan. Hirap at pighati ang kanyang naranasan dahil sya ay pinagkaitan ng pamilya at magulang, walang pagmamahal at pag aaruga sa murang edad. Halos hindi ko lubos maisip kung paano nya itinaguyod ang kanyang sarili na mamuhay ng kawalan. Sa edad na anim ay wala ng kumalinga sa kanya, binuhay ang sarili sa pamamagitan ng pamamalimos at pagbabanat ng sariling buto. Hindi siya nawalan ng pag asa at patuloy nilabanan ang bawat pagsunok. Isa lamang sya sa milyon-milyong kabataan ngayon na nasa lansangan at lumalaban sa hirap at hamon ng buhay. Naisip ba natin ito kung paano sila nabubuhay? Marami sa atin ang dumaranas ng kaginhawahan sa buhay subalit bakit hindi matapos ang ating mga pangangailangan? Hindi natin masisi sa ibang tao ang kapalaran ng isa’t isa sa atin subalit kung tayo ay magtutulungan ay hindi malayo na mabibigyan natin sila ng kahit na karampot na tulong. Sana sa bawat subo natin ng masasarap na pagkain,pag higa sa malambot na higaan at pamumuhay ng marangya, ay sumagi sa ating isipan ang ating mga kababayan na lugmok sa kahirapan. Halos hindi ako magkamaliw habang nakikinig ako sa hinaing nya sa hirap ng buhay, hindi naman daw sya sumuko na mangarap pero talagang masasabi nya na isa sya sa pinagkaitan ng gnhawa sa buhay. Sinikap na magkaroon ng pamilya subalit pilit namang pinag pinaglayo ng tadhana.
Naging aral sa akin ang buhay ng batang ito, alam ko na hindi habang panahon ay nasa ibayong lugar at kumikita ng malaking halaga. Paano kung dumating na ang panahon na tayo ay wala na rin sa bansang ito, Sana hinay hinay din po tayo sa lahat ng bagay lalong lalo na sa mga material na aspeto ng ating buhay dahil ang lahat ng ito ay pansamantala lamang. Pahalagahan din po natin ang ating mga mahal sa buhay dahil sila ang nagbibigay ng lakas ng loob at inspirasyon sa atin para sa patuloy na pakikibaka sa ibang bansa.. Sa bawat halagang ating naibibigay sa kanila, tuwa ang dulot nito. Ito ay patunay lamang na ang kapalit ng luha at pawis ay hindi nasayang. Hindi madali sa isang kagaya natin ang mamuhay sa bansang banyaga na halos lahat ay salungat sa ating paniniwala. Marami rin sa atin ang hindi pinapapalad sa pangingibang bansa, dumaranas din ng hirap at saklap sa buhay pero ito ay nagaganap sa bawat takdang panahon. Patuloy lang po tayong mangarap at wag magatubiling humingi ng saklolo sa maykapal. Isipin natin na sa bawat pagsubok na dumarating sa ating buhay na hindi po ito ang katapusan sa mundo. Ang bawat bato na ating nadadaanan sa buhay ay mga bagay na hindi natin dapat kalimutan samakatuwid ito ay dapat nating balikan dahil ito ang magbibigay sa atin ng inspirasyon na patuloy na lumaban.
Wag po nating kalimutan ang kahapon, buong tapang na harapin ang ngayon at wag mawalan ng pag asa na antayin ang bukas….